Texel – vakantie eiland vol fijne herinneringen

Vrijheid

We verbleven altijd in het prachtige bosgebied de Dennen. Daar hadden we als kinderen alle vrijheid om zelf naar het strand te fietsen en te ravotten in en om de speelweides. We beklommen de Fonteinsnol om te genieten van het uitzicht over het eiland en natuurlijk sprongen we ook over de vele sloten. En ja, dan viel je er soms ook in…

Texelse natuur

Naast de vrijheid die we hadden werden we ook veel meegenomen voor tripjes over het eiland. Zo was onze vakantie echt niet compleet zonder een bezoek aan Ecomare. Uiteraard waren we aanwezig bij het voeren van de zeehonden want dat was natuurlijk het echte hoogtepunt.

We maakten wandelingen door De Slufter en in De Bollekamer. Bezochten De Horsmeertjes, gingen broedvogels kijken in De Petten en namen de verrekijkers mee naar De Geul om te zien of er lepelaars waren. We renden met de honden over het strand bij de vuurtoren en genoten met mooi weer van zon, strand en zee bij Jan Ayeslag. Regelmatig ook stonden we voor dag en dauw op voor excursies met de boswachter.

Texelse historie

Maar ook de historie van Texel kreeg ruime aandacht. Zowel mijn vader als mijn opa vonden het fantastisch om ons daarover te vertellen. Als de verhalen verteld waren gingen we ter plekke kijken welke restanten van de geschiedenis we konden terugvinden. Het licht van Troost, de begraafplaats van de Georgiërs, het bevoorraden van de schepen van de VOC en in het bijzonder het Skillepaadje staan in mijn geheugen gegrift.

Skillepaadje en de wezenputten

Van dat Skillepaadje kreeg ik altijd kippenvel. Als ik samen met mijn vader over het Skillepaadje fietste, vertelde hij voluit over de wezenputten en de sloot naast het fietspad. Over de Skilsloot werd in de 17e eeuw het water vervoerd dat de VOC-schepen meenamen op hun verre reizen.

Het water uit de putten bij het Texelse weeshuis stond bekend om de lange houdbaarheid. Als laatste stop voor hun vertrek naar de Oost gingen de schepen bij Oudeschild voor anker om water in te slaan. En nu komt het kippenvel-moment: de trekschuiten waarop de tonnen met water lagen opgestapeld werden door de weeskinderen voortgetrokken. Ik zag het levendig voor me en had zo’n medelijden met die zielige weeskinderen.

Jaren later, toen ik Michel vertelde over het Skillepaadje, heb ik extra informatie gezocht. Er is veel te vinden over het weeshuis, de wezenputten en de VOC- schepen. Het voorttrekken van de waterschuiten door de weeskinderen heb ik niet kunnen vinden.

Dat weeskinderen in de 17e eeuw moesten werken voor hun verblijf in het weeshuis past helemaal in de tijdsgeest. Naar alle waarschijnlijkheid heeft mijn vader het verhaal wel heel beeldend aan mij beschreven. Dat het zo’n indruk om me heeft gemaakt dat ik nog altijd kippenvel krijg als ik in de buurt van het Skillepaadje kom…hij moest er onlangs hartelijk om lachen toen ik het vertelde.

Strooppot

Een ander verhaal is boerderij de Strooppot. In een boek had ik het verhaal gelezen over een arme jutter die tijdens het jutten goudstukken had gevonden. Om te voorkomen dat hij belasting moest betalen bewaarde hij de goudstukken in een strooppot. Natuurlijk vroeg ik aan mijn vader en opa of dat verhaal echt gebeurd was. Het blijkt een legende maar feit is dat er een boerderij in de buurt van Den Burg staat met de naam Strooppot. Als kind is het natuurlijk fantastisch dat je dan ineens voor die boerderij staat waarover je spannende verhalen hebt gelezen in een boek.

Eten op Texel

Aan eten op Texel bewaar ik ook fijne herinneringen. Pannenkoeken bij de Catharinahoeve en raspatat op het Turfveld waren destijds mijn favorieten. Ik zal ook nooit vergeten dat ik bij restaurant De Raadskelder (onder de ingang van het gemeentehuis) voor het eerst een volwassen menu in plaats van een kindermenu mocht kiezen. Ook de uienkruier, korstjes (soort taai taai) en hoornderring van bakkerij Timmer in Den Burg waren traditie. En op vrijdag haalden we in de haven van Oudeschild verse garnalen en vis bij de aanmerende kotters.

Texel Culinair 2019

En nu, jaren later kom ik nog altijd graag op Texel. Gelukkig voelt Michel zich er ook helemaal thuis. Zijn zus woont er, we gaan er graag op vakantie en bezoeken er mijn ouders als zij er verblijven. Hoe tof is het dat ik dit jaar een heel bijzondere herinnering aan die lange lijst mag toevoegen. Ik ben gevraagd als jurylid van Texel Culinair 2019.

Texel Culinair wordt dit jaar alweer voor de 16e keer gehouden en vindt plaats op 13, 14 en 15 september in badplaats De Koog. Aan het drukbezochte evenement (± 16.000 bezoekers) doen 25 restaurants mee die ieder tenminste een voor-, hoofd- en nagerecht maken. Het centrale thema dit jaar: Foodswap ‘op sien Texels’. De chefkoks gebruiken in hun gerechten bij voorkeur typisch Texelse ingrediënten. De uitdaging is om één ingrediënt te vervangen door een ander, gezonder, alternatief.

Het betaalmiddel op Texel Culinair is het ‘Kôgertje’. Voor € 2,25 per stuk zijn ze verkrijgbaar bij de kassa’s van het evenement. Prijzen van de gerechten worden uitgedrukt in Kôgertjes en elke deelnemer heeft tenminste één gerechtje voor 1 Kôgertje. Om een enorme afvalberg van plastic bekertjes tegen te gaan houden de bezoekers hun wijnglas bij zich. Voor 1 Kôgertje koop/huur je een glas dat je na afloop meeneemt naar huis of inlevert bij de organisatie en je Kôgertje weer terugkrijgt. Wil je tussentijds een schoon glas? Wissel het dan gewoon even om bij de organisatiebar op het dorpsplein.

De jury van Texel Culinair 2019 bestaat uit wethouder en tweede loco-burgemeester Hennie Huisman-Peelen, culinair journalist en Masterchef Marcus Polman, culinair verslaggever Marjolein Hurkmans, een op Texel woonachtige mystery guest en ondergetekende. Wie de mystery guest is wordt op 13 september bekend gemaakt.

Ik kijk er zo naar uit om te gaan…

Tip: Meer lezen over de Texelse natuur, historie, dorpen en stranden of een accommodatie zoeken voor een heerlijk verblijf op Texel? Kijk dan vooral eens op de website van VVV Texel.