Rode pepers gevuld met rundergehakt

De bijbel van de Indonesische keuken – Maureen Tan

Dit kookboek is met recht een bijbel te noemen. Bijna 500 pagina’s vol informatie over de geschiedenis van de Indonesische keuken, uitleg over basisingrediënten, tips, trucs, how-to’s en meer dan 230 recepten. De recepten komen uit alle bekende delen van de Indonesische archipel. Denk bijvoorbeeld aan Sumatra, Sulawesi, Bali, Java, Molukken en Papoea.

Natuurlijk kon ik het niet laten en zocht gelijk de recepten van rendang, babi ketjap en atjar op. Authentieke babi ketjap is blijkbaar zonder ui maar wel met een beetje kruidnagel erin. Klinkt goed zo’n kruidnageltje erbij. De truc om rendang donker van kleur te maken blijkt het karameliseren van de saus. Dat heb ik nog nooit gedaan, heel benieuwd wat dat met de smaak doet. Eventueel kan ik ook nog wat van de extra kruiden toevoegen die Maureen in haar recept gebruikt. Leuk ook om te ontdekken dat acar campur of zoetzure groenten worden gemaakt met een boemboe terwijl wij in NL vaak werken met een oplossing van water, suiker, azijn en wat toegevoegde kruiden. Ik voel binnenkort een Indonesische rijsttafel aankomen…

Als ik denk aan een Indonesische rijsttafel denk ik aan schalen rijst, zoetzure groenten en verschillende soorten vlees, vis en sauzen vol heerlijk geurende kruiden en specerijen. Bijvoorbeeld gado gado, hete boontjes, rendang, babi pangang, saté, nasi, pangist en atjar. Uiteraard staan al deze recepten in het kookboek. Maar waarom zou je je beperken tot de klassiekers als er nog zoveel meer lekkers is. Gefrituurde tofu in pittige zoete saus, makreel gestoomd in bananenblad, pittige gevlinderde kip, geroosterd buikspek, gefrituurde eieren in pittige sambal, omelet gevuld met gehakt, makreelsaté, garnalen in currysaus, gestoomde kip in kokosmelk en verschillende soorten huisgemaakte sambal lijken mij heerlijke aanvullingen.

Ben jij ook zo gek op loempia? Het is altijd één van de eerste gerechten die ik op mijn bord leg. Ohhh zo lekker, ik kan er van blijven eten. In de basisrecepten staat het recept om zelf loempiavellen te maken. Nooit gedacht dat dat zo simpel zou zijn. Vul de vellen met je favoriete vulling of gebruik het recept voor loempia’s uit Semarang met dungesneden speklapje, garnalen, bamboescheuten en taugé.

Na een Indonesische maaltijd mag een zoete afsluiter wat mij betreft niet ontbreken. Ook daarvoor vind je volop recepten in De bijbel van de Indonesische keuken. Spekkoek natuurlijk maar ook gebakken banaan, gestoomde (laagjes)cake, kleefrijstballetjes, pandanflensjes, kokospannenkoekjes, schaafijs en zwarte rijstpudding. Spekkoek of lapis legit stond altijd al hoog op mijn to do-lijst maar nu moet ik ‘m binnenkort toch echt eens maken. Het is even een klus maar je hebt dan ook wel wat. Daarna volgt wellicht de gestoomde laagjes cake met z’n mooie witte en groene kleuren, lijkt me ook zo lekker.

Kortom, De bijbel van de Indonesische keuken is een echte must have als je de Indonesische keuken wil leren kennen. Denk je nu: leuk zo’n Indonesisch kookboek maar ik leer het veel liever hands on. Dat kan ook! In haar kookschool Anak Bungsu leert Maureen je de gerechten klaar te bereiden zoals zij ze op haar beurt van haar Indische moeder en Chinese vader heeft geleerd.

Rode pepers gevuld met rundergehakt

Mijn oog viel gelijk op de gevulde pepers. Niet alleen de kleuren spraken me aan ook de bijzondere manier om een pepertje te gebruiken vond ik super. Dat wilde ik weleens proeven. Het ziet er misschien indrukwekkend uit zo’n gevuld pepertje maar het is niet eens zo heel veel werk. Het blancheren was zo gedaan, de aardappels had ik eerder al gekookt en hoefde ik alleen nog door het gehakt te mengen. En dan is het nog slechts een kwestie van pepertjes vullen, paneren, bakken en proeven…

Omdat Spaanse pepers en Lombok pepers volgens mij hetzelfde en ben ik gewoon naar AH gegaan en heb 8 grote Spaanse pepers uitgezocht. Of het de juiste pepers zijn of niet, ze smaakten heerlijk. Nou scheelt het dat wij wel van een pepertje houden maar op deze manier hadden we nog niet eerder pepers gegeten. Lekker pittig zonder te heet te zijn, beetje krokant en de gehaktvulling geeft het geheel body. Lijkt me ook een lekker hapje om bij een uitgebreide borrel te serveren…