Restaurant Floreyn

Restaurant Floreyn

Hier wil je eten! Man, man, wat een fantastische avond hebben Michel en ik gehad bij restaurant Floreyn in Amsterdam. De beleving, de inrichting en het menu, het klopte gewoon allemaal. Lees en kijk snel mee naar al het lekkers dat we proefden in dit mooie restaurant in het hart van de Amsterdamse Pijp.

Update: restaurant Floreyn is eind 2023 verkocht. De nieuwe eigenaren stoppen met Floreyn en beginnen een nieuw concept.

Nederlandse producten en wijnen

Parkeren in Amsterdam vind ik nog wel eens een uitdaging. Dit keer hadden we daar totaal geen last van. Om de hoek bij Floreyn zit de makkelijk te bereiken en ruime parkeergarage Albert Cuyp. We parkeerden de auto en binnen een paar minuten stapten we het restaurant binnen en begon ons avondje uit.

Bij binnenkomst valt gelijk de fijne en ongedwongen sfeer op. Door de gezellige muziek en attente bediening voel je je direct op je gemak. Eenmaal aan tafel valt er -naast de menukaart- ook een hoop te zien. In de stijlvolle en moderne inrichting zijn namelijk een viertal verwijzingen naar de Nederlandse cultuur verwerkt. En dat is niet zomaar gedaan. In de keuken van restaurant Floreyn staan Nederlandse producten en wijnen centraal. Met die verwijzingen wordt dat op ludieke wijze onderstreept. Ik ga ze (nog) niet verklappen, wel zo leuk om ze zelf te zoeken als je naar Floreyn gaat. Wil je het toch weten? Onderaan de blogpost vind je de antwoorden.

Champagne, mocktails en een wijnarrangement 

We begonnen de avond in stijl met een glas L2 champagne. Franse champagne maar met een Nederlands tintje. L2 staat voor de twee Nederlanders die de champagne samenstellen en in het etiket is het wapen van Amsterdam verwerkt. Al nippend bekeken we de drankenkaart. Wat een overweldigende keuze aan Nederlandse wijnen. Liever gaan alcohol? Werp vooral een blik op de mocktailkaart voordat je een frisdrank bestelt. Michel koos voor de lady lemonade mocktail, ik voor het wijnarrangement. Want ja, zo vaak krijg je niet de kans om zo’n diversiteit aan Nederlandse wijnen te proeven. 

Om onze smaakpapillen wakker te schudden kregen we een amuse van heldere tomaten- en basilicum bouillon met zoetzure cherrytomaatjes en watermeloen. Op het glaasje lag een velletje gefrituurd rijstpapier met vadouvan mayonaise en goudsbloem. Het zag er prachtig uit en smaakte fantastisch. Over het schaaltje geklopte beurre noisette van geitenboter en zuurdesembroodje met komijn dat inmiddels ook op tafel was gezet raakte ik niet uitgesproken. Wow, wat was dat lekker. Zacht, luchtig en deed in de verte denken aan super romige gezouten karamel denken. Alleen hiervoor wil je al naar restaurant Floreyn. Mijn smaakpapillen waren meer dan wakker geschud en ik keek reikhalzend uit naar de volgende gerechten.

8-gangen diner

De eerste gang was zelf ingelegde rolmops in zoetzure rode bietensap, hangop met citroen en dille, sjalotjes crème, augurkjes, gepofte rogge en ijs van mierikswortel. Eigenlijk vind ik de naam rolmops het gerecht tekort doen, het lijkt totaal niet op rolmops. Het was gewoon fantastisch ingelegde haring, zo lust ik nog wel een bordje rolmops. En dat mierikswortelijs, hoe verzin je het. Echt zo lekker. Het glas St. Martinus Gris de Vilare (Vijlen, Limburg) combineerde er supermooi mee.

De gepofte en gebakken knolselderij maakte ons even stil. Samen met de mix van gepofte zaden, knolselderij crème, koffie mayonaise, pompoenpitten praliné en een vinaigrette van karnemelk, vlierbloesem en lavas was het tongstrelend lekker. Wat een smaken en ook weer zo mooi opgediend. Dit is vegetarisch koken 2.0. De biologische Dassemus Solaris uit Chaam verraste me niet alleen door de heerlijke geur, de afdronk was ook heerlijk kruidig en droog. 

We vervolgenden onze proeverij met bolletje savooiekool gevuld met ricotta, paddenstoelen duxelle, pecannoten, zoetzure koolrabi, gezouten citroenschil en dragon. Afgetopt met wat geraspte Nederlandse feta en geserveerd in een laagje bouillon van Granny Smith appels en komkommer was dit opnieuw een fenomenaal staaltje vegetarisch koken. De begeleidende Wijngaardsberg Pinot Gris uit Ulestraten was opnieuw een Limburgs pareltje. Wist je dat er al in 68 na Christus in zuidelijk Limburg wijn werd gemaakt?

Flabbergasted door alle smaakindrukken waren we inmiddels de tel van de gerechten kwijt. 3 geproefd, nog 5 te gaan. Mèn, wat een avond! 

De kleuren van de op de huid gebakken rode mul met gefermenteerde wortel, yuzu gel en een schuimige saus van kerriekruiden kwamen zo mooi uit op het bruine bord. De geur van het kerrieschuim maakte het af en deed me gelijk watertanden. Maar ja, ik ben nou eenmaal gek op kerrie. Zo’n schuimig kerriesausje moet ik toch ook maar eens proberen te maken denk ik. Als frisse tegenhanger voor de kerrie werd er een Apostelhoeve Riesling geschonken. Heerlijk fruitig met tonen van appel.

Nog maar halverwege de avond..

Het eenden eidooier met bloemkoolcrème, brunoise van appel- en bleekselderij en huisgemaakte bloedworst was wel even een uitdaging voor me. Bloedworst had ik echt nog nooit gegeten. Van kinds af aan heb ik het niet zo op die naam. Maar goed, voor alles is een eerste keer en dus vermande ik mij en proefde de huisgemaakte bloedworst. Verrassend lekker en check, I did it! Net zo verrassend als de bloedworst was de Jasmijn Orangewine uit Erichem, Gelderland. Door de schillen van de Souvignier Gris druif mee te laten gisten krijgt de wijn een mooie oranje kleur. Heel bijzonder en erg lekker.

Gang 6 was een fijne compositie van koolrabi, artisjok, eryngii (koningsoesterzwam) en een sausje van verveine. De frisse tinten van de verveine, oh, ik hou er zo van. Heel mooi hoe de verschillende smaken elkaar aanvulden. Na de oranje wijn proefde ik nu een rode Thorn Frühburgunder uit de Maasvallei. Inmiddels ben ik overtuigd: wat heeft Nederland een mooi wijnen. Daar mag best meer aandacht voor komen!

De voorlaatste gang was een stukje Nederlandse eendenborst met jus van szechuanpeper, Pedro Ximenez sherry azijn en argan olie. Ernaast lagen venkel crème, sous vide gegaarde venkel met limoenblad, een gel van abrikoos en duindoorn, verse koolrabi linten, champignonpoeder en wat oesterblad. Het vlees was boterzacht en mals en die jus, oh, daar had best nog een lepeltje extra van op het bord gemogen… Ook nu weer een glas rode wijn erbij maar dit keer een Salamander Pinot Noir uit Eyserheide, Limburg. Waar de vorige rode wijn fruitig was heeft deze jonge wijn een heel ander karakter. In de smaak meende ik noten te herkennen.

Pre dessert

Om de smaakpapillen tot rust te brengen en voor te bereiden op het dessert kregen we een pre dessert. Geweldig vind ik dat altijd! Maar ja, ik ben ook echt een toetjes mens. De mini tartelette met rabarber, zoetzure gele bietjes en gembermousse werd opgediend in een schaaltje met bonen. Heerlijk verfrissend en een fijn intermezzo tussen de eerdere hartige gerechten en het zoete nagerecht.

Chocolade kan soms zwaar vallen maar bij dit dessert had ik daar geen last van. Naast de stukjes chocoladecake lagen een opaline (rolletje) gevuld met yuzu- en witte chocolademousse, stukjes verse limoen en gekonfijte sinaasappelschil. Het ijs van beurre noisette maakte de cirkel rond. De luchtige boter bij de amuse was al goddelijk, dit ijs was minstens zo bijzonder. Wat een klasse! En dan heb ik het nog niet eens gehad over de perfecte chocoladecake en -mousse. Dit keer geen Nederlandse wijn erbij maar een semi mousserende dessertwijn Brachetto uit de Piemonte, Italië. Verrassend fris voor een dessertwijn maar daardoor juist extra lekker met de chocolade. Heerlijk!

Restaurant Floreyn

Kortom, ben je op zoek naar een fine dining restaurant in Amsterdam? Floreyn is the place to be! De smaken, de kleuren, de opmaak van de gerechten: elke gang is spot on. Naast de fantastische gerechten ben je er ook echt een avondje uit en geniet je van quality time in optima forma. Wij gaan zeker terug als we wat te vieren hebben of onszelf een avondje uit gunnen.

Onze tip: vermijd keuzestress en kies voor een 4-8 gangen menu en laat je verrassen door de chef. A al carte bestellen kan natuurlijk ook.

Restaurant Floreyn
Albert Cuypstraat 31
1072 CL Amsterdam
020 – 6707357

Tot slot nog de antwoorden op de ludieke verwijzingen:
– Op het plafond zijn groene vlakken zichtbaar: dit is een verwijzing naar de Hollandse weilanden en ruilverkaveling.
– De vlakverdeling in de stellage boven de bar is een knipoog naar Piet Mondriaan.
– De gouden bies die zichtbaar is op de pilaar en wanden geeft het NAP aan. Je eet dus onder zeeniveau.
– Aan de muur hangt een fiets die uit de gracht is gevist.

Ons diner was op uitnodiging.
Lees voor meer informatie mijn disclaimer.