Kijkje in de keuken – februari 2019
Regelmatig krijg ik de vraag waar ik mijn inspiratie vandaan haal. Mijn standaard antwoord is dan: eigenlijk overal. Van boodschappen doen, lekker uit eten gaan, kookboeken en tijdschriften lezen en natuurlijk via internet. Food staat tegenwoordig alom in de schijnwerpers dus ver hoef ik niet te zoeken. Maar ik ontvang ook de nodige persberichten, krijg af en toe producten opgestuurd en ontvang uitnodigingen voor events. Superleuk en ook daar haal ik veel inspiratie uit. In de rubriek ‘Kijkje in de keuken’ laat ik jullie meekijken met mijn belevenissen achter de schermen van overetengesproken.nl.
Februari was misschien een korte maand maar evengoed heb ik weer superleuke events mogen bijwonen, wijn mogen proeven en natuurlijk heerlijk gegeten. Vorige maand ging het heel slecht met onze Zara en ook deze maand is het wat betreft haar gezondheid een rollercoaster geweest. Gelukkig slaan de medicijnen eindelijk aan en hopen we dat ze de weg omhoog weet vast te houden. Voor de komende maand heb ik alweer een paar leuke dingen in de agenda staan maar nu eerst mijn terugblik op februari. Kijk gezellig met me mee…
Indian Cooking lunch
Inmiddels alweer een hele tijd volg ik de Indiase Paulami op Instagram. Als je haar foto’s ziet wil je direct aanschuiven om te proeven van al die Indiaase heerlijkheden die ze klaarmaakt. Om ons Nederlanders op weg te helpen met de Indiaase keuken geeft ze regelmatig workshops, check haar website Spice Trip with Paulami voor de mogelijkheden. En onlangs organiseerde ze haar eerste foodbloggersevent om meer achtergrond en duiding te geven aan de Indiase keuken. En yes, ik was uitgenodigd.
In het Indiase restaurant The Pepper Trail in Rotterdam begon Paulami met een uitgebreide uitleg over de belangrijkste kruiden, specerijen en stromingen in de Indiase keuken. De meeste kruiden kende ik wel maar de kala namak was echt een verrassing. Dat is roze zout dat naar ei smaakt, echt heel bijzonder. Het gebruik van kruiden en specerijen wordt in India niet zozeer in recepten vastgelegd maar veel meer binnen families doorgegeven. Gerechten worden uit de losse pols en op gevoel op smaak gebracht. Vanwege de verschillende geloofsrichtingen wordt rund en varken weinig gegeten. Er wordt überhaupt weinig vlees gegeten in de Indiase keuken die voor maar liefst 70% vegetarisch blijkt te zijn! Ongelooflijk, ik wist dat er veel vegetarisch wordt gegeten maar had niet verwacht dat het zoveel zou zijn. Het favoriete stukje vlees in India is overigens kip.
Na de uitleg van Paulami vertelde webshop Chai ’n Masala over hun producten. Die worden dus echt rechtstreeks uit India geïmporteerd! De goodiebag na afloop zat bomvol producten uit hun webshop. De Indiase hangop of shrikhand was echt superlekker, puur comfort food. Ik denk dat ik de versie met saffraan, kardemom en nootmuskaat het lekkerst vond maar de hangop met Alphonso mango was ook niet te versmaden.
Na alle uitleg en toelichting mochten we dan eindelijk de keuken van The Pepper Trail bekijken. We zagen hoe de koks, allemaal native Indiërs, kebab en naan bereidden in de tandoor. Ook lieten ze zien hoe ze chicken rezala (kip in een saus op basis van cashewpasta) maken. Dat wil je dus echt proeven, zó waanzinnig lekker! Eenmaal terug aan tafel kregen we een heerlijke mango lassi te drinken en onder meer lamb seekh kebab en pickled chicken als voorgerecht. De hoofdgerechten waren de eerder genoemde chicken rezala, coconut monk fish curry (curry met zeeduivel geserveerd in een kokosnoot), laal maas (lamscurry uit Rajasthan) en apple brinjal masala (aubergine met appel).
Ik heb zo heerlijk zitten eten dat ik binnenkort samen met Michel opnieuw naar The Pepper Trail ga. Dit moet hij ook proeven. Als jij ook zo van Indiaas eten houdt kan ik je The Pepper Trail echt aanbevelen. Het is niet de goedkoopste Indiër maar je eet er puur en authentiek Indiase gerechten die door native Indiase koks worden bereid. Echt super!
Wilthagen Borrelpakket
Knabbelspek, ken jij dat? Ik vind dat dus echt superlekker. Toen ik van Wilthagen een heel borrelpakket met knabbelspek ontving was ik dan ook als een kind zo blij. Het was nog moeilijk kiezen welke smaak we als eerste zouden proeven. Het werd knabbelspek met zeezout en zwarte peper, heerlijk! Maar ook de andere smaken hebben we met veel plezier -en een glaasje wijn- erbij geproefd. De Zeeuwse kroepoek heb ik nog liggen. Die proeven we binnenkort, zin in…
Wilthagen is een Zeeuws familiebedrijf uit Tholen. Eind jaren zeventig frituurden ze voor het eerst reepjes varkenspek en noemen dat knabbelspek. Dat bleek een gat in de markt en inmiddels is knabbelspek in het hele land verkrijgbaar. Als dorpsslager begonnen is Witlhagen inmiddels uitgegroeid tot een nationale speler.
Om hun producten extra in het zonnetje te zetten reizen ze dit jaar met een foodtruck door het land. Elke maand doen ze een andere provincie aan. Afgelopen maand was dat Brabant en deze maand is Overijssel aan de beurt. Gedurende de maand kunnen inwoners van de betreffende provincie kans maken op net zo’n mooi borrelpakket als ik heb gekregen. De leukste inzending krijgt zelfs een complete VrijMiBo voor 15 personen! Kijk op de website van Wilthagen voor meer informatie.
Perslunch Kaat Mossel
En dan ploft er ineens een uitnodiging voor een perslunch bij Kaat Mossel in mijn e-mailbox. Als Rotterdamse -nou ja voorheen Rotterdamse, tegenwoordig in een buurgemeente wonende zich Rotterdams voelde blogger :))- wilde ik daar natuurlijk heel graag bij zijn. Voor wie niet weet wie of wat Kaas Mossel is even een korte introductie. Brasserie Kaat Mossel is sinds jaar en dag een vaste waarde in Rotterdam. Je eet er altijd goed!
De naam Kaat Mossel komt van een 18e eeuwse Rotterdamse visvrouw die zich actief mengde in de strijd tussen de orangisten en patriotten. Deze dame heeft ook nationaal veel indruk gemaakt want zonder dat we er erg in hebben gebruiken wij haar naam nog regelmatig. De uitdrukking ‘wat een Ka’ is rechtstreeks aan haar ontleend.
Kaat Mossel heeft onlangs de keuken volledig vervangen, heringericht en toekomst bestendig gemaakt. Voorzien van de nieuwste apparatuur en snufjes is de keuken 100% losgekoppeld van het gasnet. De koks beschikken nu over meerdere inductieplaten en een grote gietijzeren bakplaat. Het overschakelen was even wennen maar inmiddels zijn ze superblij met de voordelen die elektrisch koken hun biedt.
Tijdens de gezellige lunch heb ik uitgebreid gesproken met de eigenaar van QBTEC, het bedrijf achter de keukenapparatuur. Het is dat ik geen horeca keuken heb maar anders zat ik nu bij hun aan tafel om een mooie inductieplaat uit te zoeken. Want jeetje, wat is er tegenwoordig een hoop mogelijk. Ik kan niet meer wachten tot ik zelf kan overstappen op inductie.
Onderstaand een impressie van al het lekkers dat ik proefde: tonijsteak met shi-take en oestersaus, skrei met chioggia biet, scampi, beef teriyaki en als dessert chocolademousse op een flensje. Yummm, zo wil ik vaker lunchen…
Wijnproeverij met Wild Pig op de Huishoudbeurs
Samen met Anne-Marie en Priya was ik uitgenodigd voor een freestyle wijnproeverij op de Huishoudbeurs. Onder leiding van Register Vinoloog Barbara Verbeek werden we uitgedaagd de 7 wijnen van Wild Pig te beschrijven vanuit ons gevoel. Dus met de spontane gedachten, emoties en associaties die tijdens het proeven in ons opkwamen in plaats van het traditionele en wollige wijnjargon. Zonnige zomerweides, picknicken in het gras, al bankhangend social media bijwerken, lekker bij een avondje netflix, cosy, warm en vol specerijen, het kwam allemaal voorbij.
Onder kleurrijke parasols en bijgelicht met sfeervol kaarslicht (en dat is slecht licht om te fotograferen zoals je aan onderstaande foto’s ziet) proefden we alle 7 wijnen van Wild Pig: chardonnay, sauvignon, viognier, cabernet sauvignon, merlot, syrah en syrah rosé. Op enig moment kregen we zelfs wijn in zwarte glazen geserveerd met de vraag welke denk je te proeven. Ik kan je zeggen: doordat je niet ziet wat je drinkt wordt je volledig op het verkeerde been gezet. Vorige maand had ik tijdens een wijnproeverij al ervaren hoe belangrijk het is wijn uit het juiste glas te drinken. Daar komt nu dus bij dat je de wijn ook echt moet kunnen zien.
Tot slot nog een leuk weetje: de vrouwelijke wijnmaker van wijnhuis Gabriel Meffre trof bij haar dagelijkse rondgang langs de wijngaarden keer op keer hetzelfde wild zwijn in de velden. De naam Wild Pig voor de nieuwe serie wijnen was snel bedacht. De complete serie van 7 wijnen is verkrijgbaar bij AH.
